يكي از مديران آمريكايي كه مدتي براي يك دوره آموزشي به ژاپن رفته بود ، تعريف كرده است كه روزي از خياباني كه چند ماشين در دو طرف آن پارك شده بود مي گذشتم رفتار جوانكي نظرم را جلب كرد . او با جديت وحرارتي خاص مشغول تميز كردن يك ماشين بود ، بي اختيار ايستادم . مشاهده فردي كه اين چنين در حفظ و تميزي ماشين خود مي كوشد مرا مجذوب كرده بود . مرد جوان پس از تميز كردن ماشين و تنظيم آيينه هاي بغل ، راهش را گرفت و رفت ، چند متر آن طرفتر در ايستگاه اتوبوس منتظر ايستاد . رفتار وي گيجم كرد . به او نزديك شدم و پرسيدم مگر آن ماشيني را كه تميز كرديد متعلق به شما نبود ؟ نگاهي به من انداخت و با لبخندي گفت:من كارگر كارخانه اي هستم كه آن ماشين از توليدات آن است . دلم نمي خواهد اتومبيلي را كه ما ساخته ايم كثيف و نامرتب جلوه كند .
گؤنده ر
بؤلوم لر:
انديشه